Eski Türkçe kon- eyleminde türetilmiş, ‘bir yere konmak, geçici süre orada bulunmak‘ anlamına gelir. Günümüzde eş anlamlı olarak kullandığımız misafir sözcüğü ise Arapçadır.
Kon- eyleminden türetilen diğer sözcükler şunlardır:
Konu
Konum
Konut
Konak / Konaklamak
Konuşmak
Bu sözcükler arasında konuşmak sözcüğü dikkat çekiyor. Önceleri ‘konuş (lanmak) ‘ sözcüğü “karşılıklı veya birlikte ikamet etmek” anlamındaydı. ‘Söz söylemek’ anlamında ise ‘danışmak’ sözcüğü kullanılıyordu. 16. yy. sonrası Batı Türkçesinde ‘danışmak‘ eyleminin yerini ‘konuşmak’ eylemi almıştır.
Kutadgu Bilig’ den bir öğüt ile tamamlayalım;
Nelük arsıkar sen ayâ öldeçi; özün iki künlük konuk boldaçı.
[ Ey fani, niçin kendini aldatıyorsun, sen burada iki günlük misafirsin. ]