Sözcüğün kökeni Moğolca “düzenlemek, nizam vermek, kanun yapmak” anlamına gelen casa- eylemine dayanır. Tarihte daha çok Cengiz Han’ın Yasaları için kullanılan sözcük Türkçeye hem yasa hem de yasak olarak geçmiştir.
Yasa sözcüğünün Türkçesi ise “törü” sözcüğünün günümüze evrilmiş hâli olan “töre”dir.
Türkçede yasa kanun ve töreyi ifade ederken, yasak yapılmaması gerekeni anlatır.
Geçmişten günümüze yasak sözcüğü yerine yok sözcüğünü kullandığımızı da belirtelim: Geç kalmak yok!
Sabahattin Ali, Dağlar ve Rüzgâr adlı eserinde şöyle der:
“Şehirler bana bir tuzak,
İnsan sohbetleri yasak;
Uzak olun benden uzak,
Benim meskenim dağlardır.”