EVREN SÖZCÜĞÜNÜN ETİMOLOJİSİArşiv

EVREN SÖZCÜĞÜ

Eski Türkçe “evir-/evür-” eyleminden türetilen evren, “döngü, çark, kubbe, kâinat” anlamındadır. Evrim sözcüğü de aynı kökten türetilmiştir. 11. yüzyılda evren sözcüğünü inceleyelim : Törütti bu evren tuçı evrilür Bayat hükmi takdir bile tezginür (Kutadgu Bilig, …