Eski Türkçede “su fışkıran yer” anlamına gelen kañ sözcüğünden türeyen kaynak, zamanla “bir şeyin menşesi, çıkış yeri, kökeni, sebebi”, “kazanç sağlayan öge”, “belge, literatür” gibi pek çok anlam kazanmıştır.
Bunlarla birlikte sözcük “iki metal parçayı ısı yoluyla birleştirme yöntemi, kaynaştırıp yapıştırma işi”ni ve mecazen “sırayı beklemeden başkalarının hakkını alarak mevcut sıranın ön taraflarına girme işi”ni de ifade eder.
“İnsanla birlikte doğup onu hiç bırakmayan tek kaynak, özsevgidir.”
Jean-Jacques Rousseau
Daha fazla sözcüğün öyküsüne ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Gözlük dergisinin sayılarına ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Mobil uygulamamızı indirmek için TIKLAYINIZ.
You are my favrite notification. - Yunus
