Sözcük Arapça “ebu” ve “+eyn” ekinin birleşmesiyle oluşur. “Ata/baba” anlamına gelen ebu, Arapçada pek çok isimde kullanılır: Ebu Bekir, Ebu Talib, Ebu Davud gibi.
“+eyn” eki ise Arapçada ikilik bildiren çokluk (tesniye) ekidir. Üzerine geldiği ismin iki adet olduğunu belirtir. Şu örnekleri inceleyelim:
Haremeyn: “İki Harem” (Mekke ve Medine)
Zinnureyn: “İki nur sahibi” (Hazreti Osman)
Tarafeyn: “İki taraf”
Tıpkı bu örneklerdeki gibi ebeveyn sözcüğü de aslında “iki ata/baba” anlamına gelir ve bu anlamdan da “anne ve baba”nın kastedildiği anlaşılır.
Engin Geçtan Zamane adlı eserinde şöyle der:
“Kaç ebeveyn görünürde uyumlu ve sessiz çocuğunun belki de için için kızgınlık biriktirdiğinin farkında ki?”
.
Daha fazla sözcüğün öyküsüne ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Gözlük dergisinin sayılarına ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Mobil uygulamamızı indirmek için TIKLAYINIZ.
