Eski Türkçe kuz sözcüğü ‘ güneş almayan yer, gölge ‘ anlamındadır. Sözcük +gAy ekini alarak ‘gölgeli yer‘ anlamına gelmiştir.
kuzgay < kuzay < kuzey
Benzer olarak güney sözcüğü de ‘güneşli yer‘ anlamına gelir.
Necip Fazıl’dan bir alıntıyla sonlandıralım :
Hep yolculuk, hep yolculuk;
O yer bu yan, güney, kuzey.
Düşüncedir sevdiği şey;
Yol ve fikir, çifte oluk.
Hep yolculuk, hep yolculuk.
You are my favrite notification. - Yunus
