Arapça rb kökünden gelen sözcük, “yetiştirmek, ıslah etmek, büyütmek” anlamlarındadır. Aynı kökten türetilmiş olan rab sözcüğü ise “terbiye eden, yetiştiren, ulu/yüce olan” anlamına gelir.
Böylece “Ya Rabbi” diye başlayan tüm yakarışlar “Ey beni terbiye eden” şeklinde derin bir anlam dünyasına açılmaktadır.
Çoğul şekli olan erbap ise “büyükler, ustalar” anlamında işinin ehli olanlar için kullanılır.
Bu kökten türeyen bir diğer sözcük de mürebbi/mürebbiyedir. Mürebbi/mürebbiye “terbiyeci, yetiştirici” anlamına gelir.
Gün Olur Asra Bedel romanında Aytmatov şöyle der:
“Bir insanın başkalarına yapabileceği en büyük iyilik, çocuklarını iyi terbiye etmek ve iyi yetiştirmekti.”
Kaynak:
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/162831
Kur’ân’da “Rab” Kavramı Üzerine Semantik Bir Analiz
Dr. Aydın TEMİZER*
.
Daha fazla sözcüğün öyküsüne ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Gözlük dergisinin sayılarına ulaşmak için TIKLAYINIZ.
Mobil uygulamamızı indirmek için TIKLAYINIZ.
